Rozdział 1

Leon

Kiedy oderwałem się od brunetki, spojrzałem w jej piękne czekoladowe oczy. Mogę wyczytać z nich wszystko. 
- Czy to nie dziś wraca Fran?- zapytałem. 
- A skąd o tym wiesz? - odpowiedziała także pytaniem 
- Twoje oczy mówią wszystko- powiedziałem, a one uśmiechnęła się promiennie. 
- Pójdziemy na lotnisko? - zapytała i zrobiła minę słodkiego szczeniaczka.
- No to choć my- odpowiedziałem, a ona momentalnie zapiszczała 
- Dziękuję. Jak myślisz Marco pamięta? 
- Po nim można spodziewać się wszystkiego, a na pewno tego, że przypomniał sobie o tym dziś - powiedziałem, a następnie wybuchnęliśmy śmiechem. Kiedy w końcu udało nam się opanować, ruszyliśmy na lotnisko, które znajduje się kilkaset metrów dalej.

Marco

Jaki ze mnie idiota! Zapomniałem że moja dziewczyna dzisiaj wraca! Ale wpadka... 
Mam nadzieje że zdążę bo inaczej mnie zabije.  Tak, tak, boje się własnej dziewczyny... Ale ze mnie Idiota!!! Spojrzałem na zegarek. JUŻ 2:50!!! Myślałem że się popłacze... No trudno, skoro zostało mi tylko dziesięć minut to równie dobrze mogę pojechać kupić jej prezent na przeprosiny. Skręciłem w prawo, w stronę supermarketu. Zaparkowałem auto i wszedłem do sklepu. Kupiłem wielkiego puchatego miśka i pojechałem na lotnisko. Nie wiem jak mi się udało władować to bydle do samochodu. Był OGROMNY!!! (Misiek nie samochód)

Violetta

Kiedy weszliśmy na lotnisko z daleka zobaczyłam moją przyjaciółkę. Zdziwił mnie fakt, że jest sama. Mam nadzieję, że Marco jest w drodze, bo jeśli zapomniał o powrocie Fran, to nikt go więcej nie zobaczy. Jego życie skończy się zaskakująco szybko (zlinczuje go xD) . Zaczęłam iść w stronę przyjaciółki.
-Leon, no chodź- powiedziałam. Chłopak od razu ruszył się z miejsca, i zjawił się koło mnie. Szybko doszliśmy do dziewczyny.
 - Fran 
 - Vilu-   Powiedziałyśmy, a już po chwili przytuliłyśmy się. 
- Cześć Fran - powiedział mój chłopak 
- Hej Leon - odpowiedziała włoszka - Nie wiecie, gdzie Marco? -zapytała po chwili. No fajnie, będę musiała okłamać swoją przyjaciółkę. Marco będzie wisiał mi przysługę. 
 -Szuka miejsca na parkingu- wymyśliłam po chwili. Mam nadzieję, że przyjedzie autem, bo inaczej Fran będzie wściekła na mnie i na niego.

Francesca

Siedziałam z Vilu i Leonem w restauracji i czekaliśmy na Marco który po chwili się pojawił a w rękach trzymał wielkiego... miska(?). Dziwne.
-Hej kochanie- powiedział i pocałował mnie w policzek.
-Hej. Co tak długo? Nie mów że zapomniałeś??
-Nie, oczywiście że nie- powiedział ale nie do końca mu wierzyłam.
-Co to za misiek?- spytałam patrząc na wielkiego, puchatego, różowego misia.
-To prezent- powiedział i wręczył mi misia.
-Dziękuje- przytuliłam mojego chłopaka po czym wszyscy ruszyliśmy w stronę domu....